Tweede dag Addo Park, Tweede Kerstdag

26 December 2013,

Wat zijn wat later op dan normaal, 7.30 uur het is weer bewolkt maar dat trekt wel weg tegen een uur of 10/11. We hebben weer een gespek met onze achterbuurman, de politieman. En rond 9.30 uur gaan we op weg naar het Addo Park. Vandaag doen we het noordelijke deel 'de Darlington Section', waar een stuwmeer ligt met de Darlington Dam. We rijden daarvoor over de R400 wat een gravel weg blijkt te zijn en we doen er dan ook heel lang over om de ingang van het park te vinden. Als we het park in gaan rijden we eerst over een wildrooster en komen bij een electronisch hek wat opengaat door op een knop te drukken. We zijn binnen! Kom maar op met die wilde dieren. Voorlopig geen dier te zien, de weg wordt wel steeds slechter. Ha, we zien bavianen. Hard rennen ze weg want auto's zijn eng. We komen niemand tegen en dat is wel vreemd. De weg is een offroad weg maar de camper doet het goed. Weer komen we bij een hek en een wildrooster. Deze moet je zelf opendoen en achter je sluiten. De weg wordt er niet beter op. Na een tijdje rijden komen we weer bij een hek met een wildrooster. Ook die moet je zelf openen en sluiten. Intussen geen wild gezien. Over keien en droge rivierbeddingen komen we bij het volgende hek. Dit blijkt een hek te zijn wat je niet kunt openen en wat naar een priveterrein leidt. Er blijft niets anders over dan om te keren en dezelfde 'weg' terug te rijden. Een uur later zijn we weer bij de R400 en willen we terug naar de camping. De weg is zo slecht dat we niet harder dan 5 to 10 km. per uur kunnen rijden. Een tijdje later zien we een bord met Darlington Dam er op. En omdat dit onze bestemming was gaan we er toch heen. Anders hebben we vandaag 'niets' gedaan. Deze weg is niet veel beter dan de andere wegen maar we vinden de dam wel. Er stroomt behoorlijk wat water overheen. Door over deze weg om naar het einde van het park te rijden. De weg wordt steeds slechter. Hobbels, gaten en stenen zorgen ervoor dat we stapvoets moeten rijden. Net als je denkt wat gas te kunnen geven is de weg weer als een wasbord. We stuiteren heen en weer en er komt maar geen end aan. Totdat Cor zegt: volgens mij hebben we een lekke band. En ja hoor, de band en de velg zijn aan gort. Nog in het Addo park moeten we de band verwissselen. Gelukkig regent het niet maar het is wel warm. Het valt niet mee een band te verwisselen op je knieen op de kleine steentjes. Het matje van de camper doet dienst als beschermer. Als we bijna klaar zijn komen er twee auto's aan. Een van behulpzame Zuid Afrikanen en een van de rangers van het park. Ze waren bereid om te helpen en de Zuid Afrikaan heeft nog geholpen om de kapotte band achter op de camper te monteren. De rangers waren al weer snel weg. We hebben toen nog rustiger gereden omdat we nu geen reserveband meer hebben, Het leek wel of er aan die grafweg geen einde komt. Na twee uur rijden komt er toch nog asfalt onder de wielen. Dat voelt lekker aan. Al bestaat heel Zuid Afrika uit bobbeltjesasfalt. Cor geeft gas want het begint al donkerder te worden. We proberen om nog voor donker op de camping te komen. Na 150 km. zijn we net voor donker op de camping. We hebben het gered en nemen er wat te drinken op. Ik maak nog wat te eten omdat we best honger hebben. Na het eten naar bed want morgen gaan we weer verder en moeten we eerst kijken of we in Port Elizabeth een nieuwe band met velg kunnen kopen. Resultaat van deze dag: 150 km. grafweg en 250 km bobbeltjesasfalt.